Przechować nienaruszone - wokół masoreckiej tradycji judaizmu.

Abstrakt

Przechowywanie tekstu  Świętych Pism żydowskich w formie nienaruszonej to cel, który towarzyszył wielu pokoleniom wyznawców judaizmu. Przekonanie o tym, że tekst Biblijny jest Słowem Bożym zobowiązywało do skrupulatnej dbałości o wierny przekaz.  Uczeni żydowscy zwani masoretami  opracowali system akcentów i samogłosek dla tekstów Biblii hebrajskiej. W ich kręgu zainteresowania leżała także troska o to by nic nie uległo zmianie w zapisie świętych tekstów. Statystyki zamieszczane przez nich na końcu ksiąg, oraz noty marginalne stały się zabezpieczeniem przekazu. Efekty ich pracy stanowią nieoceniona pomoc dla studiów biblijnych i kulturowych.