DAY OF NATIONAL UNITY IN HISTORICAL POLITICS OF RUSSIAN FEDERATION.

Abstract

W świadomości Rosjan nie istnieje jednolita Rosja, lecz jej wiele rodzajów. Zasadne wydaje się więc pytanie o to, z którym z nich Rosjanin powinien się utożsamić? Władze doskonale zdają sobie sprawę z „rozbicia” rosyjskiej świadomości i wyciągają „pomocną dłoń” w postaci kreowania jedynie słusznej wizji przeszłości, zlepiając wielowymiarową Rosję w całość.  Fundamenty pamięci historycznej Rosjan stanowią państwowotwórcze postacie a w tym Dymitr Pożarski i Kuźma Minin. Symboliczne znaczenie w kształtowaniu tożsamości historycznej Rosjan mają też epokowe wydarzenia takie jak chociażby okres Wielkiej Smuty. Do niedawna jeszcze wydawać by się mogło, że współcześni Rosjanie swe nadzieje wiążą wciąż z potężnym państwem, a dusze ich wręcz chcą być „karmione” takimi wartościami, jak patriotyzm, bohaterstwo i walka za Ojczyznę. Podkreślając zjednoczenie narodu rosyjskiego w potrzebie oraz bohaterską walkę o wolność Dzień Jedności Narodowej miał wpisać się w potrzeby rosyjskiego społeczeństwa. Dlaczego jednak tak się nie stało? Wynikać może to zarówno z nostalgii za Związkiem Radzieckim (Rosjanie zapytani o to, jakie święto obchodzone jest 4 listopada nadal wskazują na Święto Rewolucji Październikowej), jak i z „przereklamowaniem” mitu Rosji jako potężnego, zjednoczonego mocarstwa zamieszkałego przez bohaterskich obywateli gotowych w każdej chwili oddać swoje życie za Ojczyznę. Być może święto to jest po prostu jeszcze zbyt młode, by stało się powszechnie kojarzone. Niemniej jednak, pamiętać należy o tym, że święto jest momentem aktywizacji oraz intensykacji życia społeczno-kulturalnego społeczeństwa: to wówczas bowiem - w czasie wolnym od obowiązków - aktualizują się oraz ujawniają ważne dla danej grupy wartości, które nadają sens życiu danego społeczeństwa. Z czasem Dzień Jedności Narodowej albo będzie coraz lepiej kojarzony i świętowany przez większą rzeszę obywateli, albo też zostanie całkowicie zmonopolizowany przez nacjonalistów. Wydaje się jednak, że obie opcje są wygodne dla rosyjskich elit rządzących. Społeczeństwo bowiem i tak będzie się koncentrowało wokół władzy, która jako jedyna zapewnia bezpieczeństwo i porządek społeczny (konsolidacja wokół ośrodka władzy jedynie słusznym rozwiązaniem w walce z ekstremizmem) i kreuje Rosję jako silne mocarstwo zamieszkane przez zjednoczony naród (symbolika wydarzeń roku 1612).