Siarka w rzymskich receptach weterynaryjnych

Abstrakt

W starożytności leki przygotowywano z roślin, produktów pochodzenia zwierzęcego oraz minerałów, w tym siarki. Starożytni przypisywali siarce szereg właściwości leczniczych i z tego powodu używali jej w kuracjach wielu chorób. Używali jej zarówno lekarze jak i "weterynarze" chociaż zdecydowanie częściej używano jej w kuracjach przeznaczonych dla ludzi. Stosowanie podobnych metod leczenia ludzi i zwierząt nie dziwi, ponieważ starożytna weterynaria czerpała z osiągnięć medycyny. W leczeniu zwierząt gospodarskich siarkę dodawano przede wszystkim do maści stosowanych na rany, zmiany skórne i inwazje pasożytów, a także do mikstur stosowanych do wzmacniania i leczenia stanów zapalnych układu oddechowego i nosacizny. Okłady i inhalacje z siarką były sporadycznie stosowane w starożytnej medycynie weterynaryjnej.