Podpułkownik dypl. Władysław Steblik (1898–1971) – oficer Wojska Polskiego i historyk wojskowości. Szkic do biografii

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie losów ppłk. dypl. Władysława Steblika. Urodził się 22 października 1898 roku w Tresnej koło Żywca. Podczas I wojny światowej walczył w szeregach armii austro-węgierskiej, aw 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. W latach 1918-1921 brał udział w wojnach polsko-ukraińskiej i polsko-sowieckiej. W okresie międzywojennym służył w 12 Pułku Piechoty, ukończył Szkołę Wojenną w Warszawie, był zastępcą attaché wojskowego i lotniczego w Ambasadzie RP w Berlinie, a w kampanii polskiej 1939 r. był w II Oddziale sztabu Armii "Kraków". Po kapitulacji wojsk dostał się do niewoli niemieckiej, był przetrzymywany m.in. w Oflagu VI B Dössel. Obóz ten został omyłkowo zbombardowany przez alianckie lotnictwo, a jednym z rannych jeńców był ppłk Steblik. Po zwolnieniu z niewoli niemieckiej ppłk Steblik spędził prawie trzy lata w szpitalu z powodu ran odniesionych podczas nalotu. Podczas dwuletniego pobytu w szpitalach opracował zarys działań wojennych Armii „Kraków” w kampanii polskiej 1939 r. Podpułkownik Steblik początkowo zdecydował się pozostać na zesłaniu, ale z powodu śmierci żony i poważnych problemów zdrowotnych musiał wrócić do powojennej Polski. Podpułkownik był obiektem zainteresowania komunistycznych władz bezpieczeństwa.